- propinatio
- propīnātio, ōnis, f. (propino), I) das Zutrinken, Petron. 113, 8. Sen. de ben. 2, 21, 5: Plur., propinationes crebrae, Sen. de ira 2, 33, 6: propinationes tuas recusant, wollen dir nicht mehr nachtrinken, Sen. ep. 83, 24. – II) meton., das Trinkgelage, übtr. = der Leichenschmaus, Corp. inscr. Lat. 5, 5272.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.